prawa dziecka z adhd w szkole

Objawy nadpobudliwości i impulsywności. Oto niektóre z objawów nadpobudliwości i impulsywności nastolatek z ADHD może wyświetlać: Częste uczucie niepokoju. Ciągłe poruszanie się, jakby napędzane przez silnik. Squirming lub fidgeting podczas siedzenia. Stojąc, pacing, lub poruszając się w czasie, gdy mają pozostać w pozycji rymentalnie skorelowana jest z zachowaniem dziecka w sytuacjach naturalnych. Do oceny impulsywności poznawczej zastosowano test MFF J. Kagana, a wskaźnikami symptomów ADHD były wyniki w Skali Nadpobudliwości Psychoruchowej z Deficytem Uwagi, wypeł-nianej przez rodziców. Przebadano 39 dzieci z ADHD oraz 30 zgrupy kontrolnej, wwieku 9– Dziecko z ADHD w młodszym wieku szkolnym: poradnik i scenariusze spotkań terapeutycznych poznać - zrozumieć - zaakceptować / Katarzyna Chrąściel. - Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia, 2011. 19. Dziecko z ADHD w szkole i przedszkolu: informacje dla pedagogów i opiekunów / Tomasz Srebnicki, Tomasz Wolańczyk. - Warszawa : Ośrodek Rozwoju Objawiają się one między innymi trudnościami w skupieniu się, niemożnością wykonywania kilku czynności naraz, problemami z słuchaniem innych, ciągłym roztargnieniem oraz kłopotami z pamięcią. Obok nich, często wymienia się także takie objawy ADHD, jak: problemy z wykonywaniem zaplanowanych czynności; częste gubienie Potrzeby uczniów z zaburzonym zachowaniem. Zaburzenia zachowania to złożony zespół problemów emocjonalnych oraz dotyczących ogólnego postępowania dziecka (nastolatka). Problemy te powodują, że taka osoba nie jest w stanie zadbać o swoje potrzeby osobiste (np. poczucie bezpieczeństwa, poczucie wartości, wysoka samoocena, równowaga nomor yang keluar hari ini di sydney. Jak pracować z dzieckiem z zespołem Aspergera w domu i szkole Na podstawie doświadczeń zdobytych podczas kilkunastoletniej pracy terapeutycznej z dziećmi z zespołem Aspergera, ich rodzicami i nauczy­cielami autorki poradnika – psycholożki specjalizujące się w diagnozie i terapii dzieci oraz młodzieży z zaburzeniami rozwojowymi – opracowały zbiór sposobów radzenia sobie z trudnościami, które towarzyszą osobom dotkniętym tym zaburzeniem w sytuacjach społecznych. W książce znajdziesz: dokładne opisy objawów zespołu Aspergera; przykłady zachowań, które możesz zaobserwować u swojego podopiecznego; praktyczne wskazówki, jak radzić sobie w sytuacjach trudnych dla dziecka; liczne przykłady historyjek społecznych; szczegółowo rozpisane zasady popularnych gier i zabaw i inne porady przydatne w pracy z dzieckiem z zespołem Aspergera. Kategorie: Książki » Publikacje akademickie » Nauki społeczne » Pedagogika, Oświata i szkolnictwo Książki » Literatura naukowa i popularnonaukowa Język wydania: polski EAN: 9788383090344 Liczba stron: 120 Wymiary: Data premiery: Sposób dostarczenia produktu fizycznego Sposoby i terminy dostawy: Odbiór osobisty w księgarni PWN - dostawa do 3 dni robocze InPost Paczkomaty 24/7 - dostawa 1 dzień roboczy Kurier - dostawa do 2 dni roboczych Poczta Polska (kurier pocztowy oraz odbiór osobisty w Punktach Poczta, Żabka, Orlen, Ruch) - dostawa do 2 dni roboczych ORLEN Paczka - dostawa do 2 dni roboczych Ważne informacje o wysyłce: Nie wysyłamy paczek poza granice Polski. Dostawa do części Paczkomatów InPost oraz opcja odbioru osobistego w księgarniach PWN jest realizowana po uprzednim opłaceniu zamówienia kartą lub przelewem. Całkowity czas oczekiwania na paczkę = termin wysyłki + dostawa wybranym przewoźnikiem. Podane terminy dotyczą wyłącznie dni roboczych (od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni wolnych od pracy). Techniki pracy z dzieckiem z ADHD w klasie W poprzednim artykule była mowa o przygotowaniu i nastawieniu nauczyciela do pracy z dzieckiem z ADHD w klasie. Artur Kołakowski na podstawie wieloletnich doświadczeń we współpracy z nauczycielami i rodzicami zauważa, że stosowanie sprawdzonych technik znacznie ułatwia pracę nauczycielom oraz pozwala dzieciom z ADHD radzić sobie w szkole efektywniej i mniej stresowo. Przebudowanie środowiska klasowego i szkolnego Są to proste metody i łatwe do wprowadzenia w życie od zaraz, przy niewielkim nakładzie pracy, a korzyści z nich płynące są długotrwałe: Kluczowe znaczenie może mieć usadzenie dziecka w klasie: z dala od okna; blisko nauczyciela; w pierwszej lub pobliskiej ławce; daleko od kolegi, z którym lubi rozmawiać; ze spokojnym dzieckiem. Usunięcie bodźców rozpraszających sprzed oczu dzieci: ściana wokół tablicy jest pusta i gładka; tablica jest dobrze wytarta, nie ma na niej więcej niż 40 słów; wszelkie kolorowe plansze, akwaria są za plecami dzieci; zasłaniamy i zamykamy okno, gdy na szkolnym boisku trwa mecz; choinka bez migoczących lampek stoi na końcu sali; warto unikać rozpraszających elementów stroju, np. kolorowych naszyjników, ozdobnych zwisających kolczyków itp. Stosowanie tzw. technik minutowych, czyli takich, których zastosowanie zajmuje bardzo niewiele czasu: „Czyste” biurko – dopilnuj, aby dziecko z ADHD miało tylko niezbędne rzeczy na biurku, np.: zeszyt, długopis, książka. Dziel ćwiczenia na mniejsze fragmenty, np. każde zadanie z klasówki na oddzielnej kartce, a wiersz do nauczenia się na pamięć podzielony na zwrotki. Ustal przerwy w pracy – uczeń z ADHD ma wrócić do wykonywania zadania po ustalonym sygnale – „to ważne, teraz uważaj”. Skracaj zadania. Naukowcy zbadali, że dziecko z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej pracuje mniej wydajnie niż rówieśnicy o około 30–40%. Kiedy tłumaczysz jakieś zagadnienie, stań przy ławce ucznia z ADHD i zwracaj się bezpośrednio do niego. Umów się z dzieckiem na wasz tajny sygnał (postukanie palcem w zeszyt lub klepnięcie dziecka w ramię) oznaczający: „uwaga, to ważne!”. W czasie lekcji na bieżąco monitoruj, co robi uczeń, np. podchodząc co jakiś czas, sprawdzaj czy ma książkę otwartą na właściwej stronie. Poproś, aby uczeń powtórzył pytanie, aby upewnić się, czy je usłyszał i zrozumiał. Poproś, by uczennica głośno powtórzyła całej klasie polecenie. W trakcie sprawdzianów nie dawaj zadań, które trzeba przepisywać z tablicy – zmniejsza to ryzyko błędów z nieuwagi. Uczennica / uczeń z ADHD nie jest w stanie wytrzymać całej lekcji na jednostajnej pracy. Podziel więc 45 minut na różne rodzaje aktywności. Jest to także budowanie jasnej struktury lekcji! Używaj sygnałów niewerbalnych – są dobrym sposobem na przywołanie rozproszonej uwagi. Skuteczne polecenie skierowane do uczennicy czy ucznia z ADHD powinno być krótkie i wydane z bliska. Unikaj poleceń zakazujących różnych czynności i zastąp je nakazem zrobienia czegoś, np. zamiast „nie gap się przez okno” czy „nie gadaj z Tomkiem” używamy „Karol, spójrz na mnie, to ważne”. Odpowiednie do warunków zagospodarowanie nadmiernej aktywności ruchowej, np. dyżur, udanie się w wyznaczone miejsce na chwilę czy ćwiczenia fizyczne dla całej klasy. Badania naukowe wykazały, że wiele dzieci z ADHD nie może jednocześnie siedzieć nieruchomo i uważać, dlatego warto nie zauważać, np. zabawy gumką czy wiercenia się w ławce, jeśli nie przeszkadzają one w prowadzeniu lekcji. Dobrze też, by uczennica czy uczeń z ADHD miał miękki przedmiot, którym może się bawić, siedząc w ławce. Praca z motywacją – wykorzystanie skrajności uwagi ADHD-owca Jeśli coś jest interesujące dla dzieci z ADHD, to nie będą się mogły od tego oderwać, natomiast jeśli coś jest nudne, to raczej się na tym nie skupią. Wykorzystanie tego faktu może przynieść wiele korzyści zarówno nauczycielom, jak i dzieciom z nadpobudliwością psychoruchową: Zadania przeznaczone dla dzieci z ADHD powinny zawierać więcej elementów nowych lub zabawnych. Dłuższe fragmenty wyjaśnij dziecku na podsumowujących schematach, wykresach, rebusach i staraj się wspólnie z uczniem szukać analogii. Praca z podręcznikiem czy ćwiczeniami powinna być przeplatana ciekawostkami, możliwością obejrzenia filmu czy np. poszukiwaniem czegoś w internecie. Przy nauce np. matematyki pomocne może okazać się stosowanie rysunków, które przykują uwagę dziecka. Struktura lekcji i zadań wymagających planowania Zbudowanie jasnej, stałej i powtarzalnej struktury lekcji jest jedną z ważniejszych technik pracy z dzieckiem z ADHD. Przewidywanie i planowanie jest bardzo trudnym zadaniem dla większości uczniów z diagnozą nadpobudliwości psychoruchowej. Dlatego wiele takich dzieci dużo lepiej pracuje, gdy nauczyciel dokładnie określi: swoje oczekiwania; zasady panujące w czasie lekcji; konsekwencje – zarówno pozytywne, jak i negatywne. Wielu uczniów z ADHD będzie potrzebować budowania struktury także przy drobniejszych ćwiczeniach wymagających planowania. Rozbijając zadania na mniejsze elementy, dając wskazówki oraz udzielając informacji zwrotnych na bieżąco, można to osiągnąć. Kilka rad na koniec… „Złoty standard wyjścia dziecka z klasy” – zadania nauczyciela: Dziecko ma zapisaną pełną notatkę oraz uzupełniony cały materiał przerabiany na lekcji. Ma wyraźnie zapisaną pracę domową (ustną i pisemną). Jeśli nic nie jest zadane, pojawia się wpis: „Nic nie jest zadane”. Ma zapisane informacje o sprawdzianach (data, zakres). Ma zapisane informacje o tym, kiedy jest wycieczka, co trzeba przynieść na następną lekcję itp. Ma wpisaną pochwałę! Jak należy chwalić? Chwal dziecko zawsze za to, co poszło lepiej niż zazwyczaj. W ciągu lekcji pochwał powinno być więcej niż komunikatów negatywnych. Zauważaj wszystkie momenty, które są pozytywne, nawet jeśli wydaje Ci się, że jest to coś normalnego i dziecko powinno się tak zachowywać. Pozytywne wydarzenie = dziecko zachowa się lepiej niż zazwyczaj lub trudne zdarzenie przebiega mniej problematycznie. Podziel się z dzieckiem pozytywnymi informacjami, wylicz je wszystkie. Technika ta pomaga dorosłym nauczyć się świadomie kierować swoją uwagę na nawet najmniejsze pozytywne zachowania i mówić o tym dzieciom. Dzieci dowiadują się zaś, które z ich zachowań podobają się nauczycielom i które z nich warto powtarzać, aby znowu zdobyć uwagę dorosłych. Źródła: Kołakowski, Wolańczyk, Pisula, Skotnicka, Bryńska: ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej – Przewodnik dla rodziców i wychowawców, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2016. Opis Zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest jednym z najczęstszych zaburzeń wieku dziecięcego. Każdego dnia wielu nauczycieli, rodziców i dzieci boryka się z tym problemem, co potwierdza niniejsza książka. Jest ona oparta na wieloletnim doświadczeniu autorów, wybitnych specjalistów w zakresie indywidualnej i grupowej pracy z dziećmi z ADHD, prowadzących warsztaty dla ich rodziców oraz szkolenia dla nauczycieli. ADHD w szkole łączy cechy kompleksowego podręcznika i skutecznego poradnika. Autorzy prezentują aktualne informacje na temat zespołu nadpobudliwości psychoruchowej, jego typowe objawy oraz cechy odróżniające go od innych zaburzeń. W przejrzysty sposób oddzielają fakty od mitów i podpowiadają, jakie kroki należy podjąć, gdy zauważymy u dziecka pierwsze symptomy zaburzenia. Omawiają kwestie dotyczące akceptacji osoby z ADHD, funkcjonowania dzieci z tym zespołem w domu dziecka czy rolę szkolnego asystenta ucznia. Opisują wiele strategii pracy z dziećmi z ADHD, najpopularniejsze i najskuteczniejsze metody i narzędzia terapeutyczne oraz kryteria diagnostyczne. Proponują także program szkoleniowy dla nauczycieli, który z pewnością podobnie jak wszystkie zawarte w książce rady i wskazówki pomoże im osiągać coraz lepsze rezultaty w pracy z uczniami z ADHD. Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 8 lutego 2021 roku. Zespół Aspergera (ZA) jest najłagodniejszą formą całościowych zaburzeń rozwoju mieszczących się w spektrum autyzmu. Jest to zaburzenie, a NIE choroba. Diagnozowane jest coraz częściej, a wiele dzieci z zespołem Aspergera jest uczniami ogólnodostępnych szkół. W związku z trudnościami w dostosowaniu się do obowiązków szkolnych oraz trudnościami w funkcjonowaniu w grupie rówieśniczej, dziecko z zespołem Aspergera może nie być akceptowane przez rówieśników. Cechy charakterystyczne dla dzieci z zespołem Aspergera: dosłowne rozumienie mowy,są w normie intelektualnej, ale występują zaburzenia sensoryczne,nie „czytają” emocji, mają problem z ich właściwym wyrażaniem,nie lubią zmian,pracują według schematów,są impulsywne i skrajne w swoim zachowaniu,są skrajne w kontaktach społecznych – wycofanie społeczne,są nadmiernie szczere,kierują się rozumem, a nie sercem. To bardzo inteligentni ludzie, ale mają problem z funkcjonowaniem społecznym. Zaburzenia towarzyszące zespołowi Aspergera: zaburzenia koncentracji uwagi,zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytami uwagi – ADHD,zaburzenia lękowe,fobia społeczna,zaburzenia opozycyjno-buntownicze,mutyzm wybiórczy,Zespół Tourette’a (tiki ruchowe). Zachowania dzieci z zespołem Aspergera interpretowane są często jako przejaw złego wychowania, dlatego zdarza się, że u dziecka w pierwszej kolejności może być rozpoznane ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) lub zaburzenia zachowania. U dzieci z zespołem Aspergera, w sferze rozumienia sytuacji społecznych, rozumienia motywów działania i uczuć innych osób, występują znaczne deficyty, wynikające z odmiennego funkcjonowania mózgu. Wpływ zaburzeń na funkcjonowanie w szkole Trudności językowe i komunikacyjne Uczeń: jest szczery aż do bólu,mówi to, co myśli w danej chwili,nie rozumie, czemu ludzie kłamią,może mieć trudności z rozróżnieniem, jak się odzywać do osoby dorosłej, a jak do rówieśników,ma problem z odróżnieniem fikcji od rzeczywistości,nie rozumie metafor, przenośni, ironii, żartów,dosłownie rozumie znaczenia słów,wtrąca niestosowne komentarze, nie zważając na uczucia innych. Prośby dziecka z ZA Potrzebuję jasnych i czytelnych zasad, na których oprę moje wiedzieć, jaki jest porządek dnia, czuję się wtedy mi, co czujesz, co oznacza twoja mina – chcę się tego mi wskazówki, jak radzić sobie w nowych dla mnie mi, żebym się zatrzymał i ciebie do mnie wprost, bez przenośni i dwuznaczności – tylko wtedy wiem, o co mnie – bardzo tego że bywam męczący, ale staram się to zmienić, kiedy okazujesz mi zrozumienie i akceptację,Nie izoluj mnie od ludzi – ja ich potrzebuję do normalnego obrażaj się, gdy powiem, co myślę, NIE CHCIAŁEM CIĘ URAZIĆ. Zaburzenia percepcyjno-motoryczne Uczeń: robi błędy ortograficzne, mimo znajomości zasad ortograficznych,ma trudności w czytaniu,ma problemy z grafomotoryką, co się przekłada na niestaranne pismo,ma kłopot z nauką języków obcych,może mieć nadwrażliwość lub niedowrażliwość słuchową, dotykową (odporność na ból), wzrokową, węchową,ma trudności z koordynacją ruchową. Funkcje poznawcze i wykonawcze Uczeń: nie rozumie, że inni ludzie mają swoje myśli i przekonania,nie zdaje sobie sprawy, że mówiąc otwarcie, może sprawić przykrość,ma problem z dokończeniem rozpoczętego zadania, bo stale się rozprasza,ma trudności w odnalezieniu się w nowej sytuacji, w przenoszeniu uwagi, wykorzystaniu informacji zwrotnych, planowaniu i realizacji planu,ma kłopot z zapamiętaniem dat, przeliczaniem czasu, pilnowaniem chronologii wydarzeń. Jak wspomóc ucznia podczas lekcji: Mów prostym językiem, bez przenośni, żartów i krótkich poleceń – im prostsze, tym większa szansa, że uczeń cię zrozumie i wykona wdawania się w dyskusję, krótka uwaga: STOP!Na początku lekcji powiedz, o czym będzie mowa – gdy uczeń będzie znał plan lekcji, będzie mu łatwiej się odnaleźć i utrzymać się zadawać pracę domową na początku się do ucznia po dziecko o wszystkich zmianach planu działania, unikniesz wtedy – dobrze pokierowany uczeń jest w stanie sprostać większości wymagań konsekwentny – to daje dziecku jasne granice i poczucie osiągnięcia, nawet te drobne – to buduje poczucie wartości. Bibliografia: Ayres A. J., Dziecko a integracja sensoryczna, Gdańsk 2020, Wyd. Harmonia A., Zrozumieć świat ucznia z Zespołem Aspergera, Gdańsk 2018, Wyd. V. F., Uczenie się przez zmysły, Gdańsk 2016, Wyd. Harmonia E., Dziesięć rzeczy, o których chciałoby ci powiedzieć dziecko z autyzmem, Kraków 2017, Wyd. Uniwersytet Jagielloński. Autor: Marta Pawlukiewicz – Czytelniczka Portalu Opis Adresaci: nauczyciele pracujący z dziećmi i młodzieżą z nadpobudliwością psychoruchową Cele szkolenia: Uczestnicy uzyskają wiedzę teoretyczną na temat ADHD, która pozwoli im zrozumieć specyfikę funkcjonowania dziecka nadpobudliwego, jego trudności oraz potrzeby Uczestnicy poznają zasady dotyczące postępowania oraz pracy z dzieckiem nadpobudliwym Uczestnicy zdobędą praktyczne umiejętności z zakresu stosowania metod behawioralnej modyfikacji zachowania oraz dostosowywania form i warunków pracy do potrzeb i możliwości dziecka nadpobudliwego Dziecko z ADHD w szkole, treści programowe: Nadpobudliwość w ujęciu teoretycznym (definicja, epidemiologia i etiologia syndromu; zaburzenia współistniejące z ADHD). Symptomy zaburzenia (triada osiowych objawów, specyfika funkcjonowania dziecka nadpobudliwego). Dziecko z ADHD w szkole – ogólne zasady pracy. Budowanie pozytywnej więzi z dzieckiem nadpobudliwym. Kształtowanie pozytywnego obrazu siebie dziecka nadpobudliwego (tworzenie bezpiecznego zaplecza społecznego, zmiana schematu postrzegania dziecka przez otoczenie, budowanie wysp kompetencji, praca na pozytywach, obracanie symptomów zaburzenia na korzyść dziecka). Opanowywanie nadruchliwości dziecka (kanalizowanie nadmiaru energii, zasady zachowań motorycznych w określonych sytuacjach). Praca nad deficytem koncentracji uwagi dziecka nadpobudliwego (strukturyzacja, interesujące nauczanie, model nauczania równoległego i wychowania, przywoływanie rozproszonej uwagi klasy, dostosowywanie form i warunków pracy dydaktycznej do potrzeb dziecka nadpobudliwego, ćwiczenia usprawniające koncentrację uwagi). Praca nad impulsywnością dziecka (radzenie sobie z wybuchem). Wdrażanie dziecka nadpobudliwego do przestrzegania zasad (behawioralne techniki modyfikacji zachowania, gospodarka żetonowa, wzmocnienia pozytywne, konsekwencje, ignorowanie). Oddziaływanie na otoczenie dziecka nadpobudliwego. Dziecko z ADHD – współpraca szkoły z domem rodzinnym ucznia. Organizacja szkolenia: Kurs ma charakter doskonalący, obejmuje 6 godzin dydaktycznych realizowanych przez Internet w indywidualnym tempie i w dogodnym dla kursanta czasie. Po dokonaniu opłaty i zaksięgowaniu na naszym koncie, uczestnik otrzymuje dostęp do materiałów kursowych w plikach PDF. Podstawą zaliczenia jest test online sprawdzający wiedzę z zakresu zagadnień poruszanych w ramach szkolenia. Aby zaliczyć test, należy odpowiedzieć prawidłowo na 70% pytań testowych. Każdy uczestnik ma do dyspozycji trzy podejścia do testu. Po zaliczeniu egzaminu testowego, uczestnik otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu doskonalącego dla nauczycieli. Prowadząca: mgr Elżbieta Wika – pedagog resocjalizacyjny, posiada kwalifikacje do rewalidacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz uprawnienia do realizacji Treningu Zastępowania Agresji „ART” A. Goldsteina. Od 1999 roku pracuje jako pedagog szkolny. Prowadzi także zajęcia terapeutyczne, socjoterapeutyczne i rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne dla uczniów nadpobudliwych oraz przejawiających zaburzenia zachowania.

prawa dziecka z adhd w szkole